کد مطلب:124459 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131
ناگواری مرگ
[69]-305- صدوق رحمه الله با سند خود از امام صادق علیه السلام نقل كرده است:
حسن بن علی علیه السلام دوست شوخ طبعی داشت كه چند روزی بود خدمت آن حضرت نرسیده بود. روزی او نزد حسن علیه السلام آمد و آن حضرت به او فرمود:حالت چگونه است؟ عرض كرد:ای فرزند رسول خدا! در حالی هستم كه نه خود دوست دارم، و نه خدا و نه شیطان. آن حضرت خندید و فرمود:چطور؟! عرض كرد:زیرا خدای سبحان دوست دارد كه فرمانش برم و نافرمانی اش نكنم، و من این گونه نیستم! و شیطان دوست دارد كه نافرمانی خدا كنم و فرمان او نبرم، و من این گونه نیستم! و خودم دوست دارم كه نمیرم، و این گونه نیست، پس شخص دیگری برخاست و گفت:ای فرزند رسول خدا! چه رازی است كه ما مرگ را ناخوش داریم و دوست نداریم؟ فرمود:زیرا شما آخرت خود را ویران، و دنیای خود را آباد كرده اید. از این رو، انتقال از آبادانی به ویرانه را ناگوار می دانید. [1] .
حسن بن علی علیه السلام دوست شوخ طبعی داشت كه چند روزی بود خدمت آن حضرت نرسیده بود. روزی او نزد حسن علیه السلام آمد و آن حضرت به او فرمود:حالت چگونه است؟ عرض كرد:ای فرزند رسول خدا! در حالی هستم كه نه خود دوست دارم، و نه خدا و نه شیطان. آن حضرت خندید و فرمود:چطور؟! عرض كرد:زیرا خدای سبحان دوست دارد كه فرمانش برم و نافرمانی اش نكنم، و من این گونه نیستم! و شیطان دوست دارد كه نافرمانی خدا كنم و فرمان او نبرم، و من این گونه نیستم! و خودم دوست دارم كه نمیرم، و این گونه نیست، پس شخص دیگری برخاست و گفت:ای فرزند رسول خدا! چه رازی است كه ما مرگ را ناخوش داریم و دوست نداریم؟ فرمود:زیرا شما آخرت خود را ویران، و دنیای خود را آباد كرده اید. از این رو، انتقال از آبادانی به ویرانه را ناگوار می دانید. [1] .
[1] معاني الاخبار:389، ح 29.